Teraz kiedy Ciebie już nie ma z nami
Wciąż widzę Cię we wspomnieniach.
Tęsknota za Tobą nie przemija
Wciąż do naszej przystani zawija
A w tedy jakoś łezka łezkę po twarzy goni
Marzy mi się w tedy głęboki sen
By wpaść w Twoje silne ramiona
Poczuć ciepło spracowanych dłoni
Poczuć całusy na swojej skroni
Zanurzyć się w Twojej miłości
Rozkoszować się słowem Tatuś!
I znów powrócić z Tobą do naszej młodości.
Sercem i duszą tam się w kłuć,
Cóż począć to tylko marzenia
Bo Ciebie już z nami nie ma
Ten czas już nie powróci
Jego niestety nie da się zawrócić.
Autor Edward Zabrzeski
